آيا تحقق حريم خصوصي آنلاين واقعي امکان پذير است؟ به گفته کارشناسان، روش هايي براي دشوارسازي نظارت تهاجمي و گسترده (از جمله نظارت دولت ها) بر فضاي مجازي وجود دارند، اما اين مساله که هر فردي اندازه اي مشخص از حريم خصوصي را مد نظر داشته باشد، غير ممکن است.

 

حتي افرادي که ادعا مي کنند به طور کلي چيزي براي پنهان کردن ندارند، روي پنجره هاي خانه خود پرده انداخته و به هر فردي اجازه نمي دهند تا اطلاعات کارت اعتباري آنها را مشاهده کنند.

 

با توجه به رويدادهاي چند سال گذشته و افشاگري هاي "ادوارد اسنودن" درباره شنود و جمع آوري اطلاعات کاربران از سراسر جهان توسط آژانس امنيت ملي آمريکا و حتي نظارت دولت اين کشور بر نامه هاي پستي، پرسش هاي جدي درباره تحقق حريم خصوصي به ويژه در فضاي مجازي و مکالمات تلفني در هر سطحي مطرح شده است.

 

به گفته کارشناسان، براي آن که از نظارت دولت ها بر زندگي خود جلوگيري کنيد دو روش وجود دارد. يکي از آنها دوري و عدم حضور در دنياي مجازي است. اين به معناي عدم استفاده از تلفن همراه بوده و اگر به واسطه شغل خود نيازمند استفاده از آن هستيد، بايد هنگامي که کاري نداريد تلفن همراه را خاموش کرده و باتري آن را نيز خارج کنيد. در غير اين صورت اين وسيله همچنان مي تواند موقعيت مکاني شما را مشخص کند.

 

همچنين، قطع ارتباط با دنياي مجازي شامل پرهيز از کسب و کار آنلاين و عدم ارسال هيچ گونه ايميل و يا ارسال محتوا روي شبکه هاي اجتماعي مي شود. بي ترديد، قصد نداريد اين اطلاعات توسط ديگران جمع آوري و ذخيره شوند.

 

با اين وجود، کارشناسان معتقدند روش هايي براي افراد حقيقي و حقوقي وجود دارند که مي توانند نظارت بر فعاليت هاي آنها در دنياي مجازي را براي ديگران از جمله دولت ها دشوار کنند. اقدام هايي که در ادامه اين مطلب به آنها اشاره مي شود، توسط کارشناسان توصيه شده اند.

 

1. اطمينان حاصل کنيد رايانه شما داراي رمزنگاري کل ديسک بوده و توسط گذرواژه محافظت مي شود.

 

2. ايميل هاي خود را رمزنگاري کنيد. همچنين، کاربران نبايد از نام هاي مستعاري در حساب کاربري ايميل خود استفاده کنند که موجب شناسايي هويت آنها مي شوند. اين مساله که يک فروشنده شخص سوم کليدهاي رمزنگاري کاربران را در اختيار نداشته باشد، مهم است.

 

3. از ويژگي ها و قابليت هايي مانند مسدود کردن تبليغات و HTTPS براي ناشناس ماندن تا حد ممکن استفاده کنيد. به عنوان مثال، هنگام حضور در فضاي مجازي و شبکه هاي اجتماعي مي توانيد از حالت ناشناس و مرور خصوصي مرورگر وب خود استفاده کنيد.

 

4. راه اندازي خودکار درايو دي وي دي و تمامي برنامه هاي ضروري در سيستم عامل رايانه خود براي حصول اطمينان از اين که ويروس ها نمي توانند دستگاه شما را آلوده کنند، غير فعال کنيد.

 

5. از يک سيستم عامل نصب شده جداگانه براي فعاليت هايي که قصد نداريد با فعاليت هاي ديگر در ارتباط باشند، استفاده کنيد. افرادي که به چنين محافظتي نياز دارند به راحتي از اختصاص زمان براي انجام آن پرهيز مي کنند. اين در شرايطي است که کاربران به اقدام هاي محافظتي داخلي و شفاف نياز دارند.

 

6. هنگامي که از تلفن هوشمند خود استفاده نمي کنيد، آن را در يک کيف ضد امواج راديويي قرار دهيد. در توليد اين کيف ها از مس استفاده مي شود و نمونه هاي خوب آنها مي توانند تمامي امواج راديويي را مسدود کنند. بر همين اساس، جي پي اس کار نکرده، امکان برقراري ارتباط با دکل هاي مخابراتي وجود نداشته و دستگاه نمي تواند فعاليت هاي شما را مشاهده، ثبت و يا ارسال کند. تلفن همراه زنگ نخواهد خورد و هيچ فردي نمي تواند مکان آن را تا زماني که از کيف خارج نشده، شناسايي کند.

 

7. از شبکه هاي خصوصي مجازي (VPN) استفاده کنيد. از اين طريق، تونل ارتباطي امني براي انجام فعاليت هاي خود در اينترنت ايجاد مي کنيد.

 

اين مساله که بين حريم خصوصي و امنيت ارتباطي وجود ندارد، درست نبوده و کاربران نبايد براي به دست آوردن يکي، ديگري را قرباني کنند. در شرايطي که کارشناسان مخالف تمامي نظارت ها نيستند، اما بر هدفمندي آنها تاکيد دارند. به گفته آنها، بايد توازني بين نظارت و جمع آوري اطلاعات در برابر نيازهاي امنيتي کشورها ايجاد شود. بي ترديد، براي رديابي و دستگيري مجرمان و افراد خطرناک، دولت ها نيازمند برخي اقدام هاي نظارتي بوده، اما اين مساله نبايد به معناي نقض حريم خصوصي مردم باشد.